|
طریق البهشت/ قسمت سوم |
|
سنگ تمام عراقی ها در میهمان نوازی از زوار در مشایه/ پاسخی محکم به تفرقه افکنان |
|
|
|
در مسیر حدود ۷۰ کیلومتری نجف تا کربلا،انچه بیش از پیش مشهود بود، میهمان نوازی موکب داران عراقی از زوار امام حسین علیه السلام مشاهده می شد. |
|
|
از کربلا؛ مسیر پیاده روی اربعین ۱۴۰۲شمسی از حرم امام علی علیه السلام آغاز و با طی کردن بیش از ۱۴۵۰ عمود به حرم مطهر امام حسین علیه السلام خاتمه یافت. مسیری مملو از سیل مشتاقان به اهل بیت.
اینجا مسابقه کسب معرفت بود و هر کس به طریقی میخواست نمره قبولی را با امتیاز بالاتری کسب کند تا در محضر اباعبدالله الحسین علیه السلام سلام دهد و سربلند باشد.
مسیر گرم و بهشتی بود و دریای شور و شعور حسینی در زوار و موکب دار موج میزد، همه می‌دانستند که میزبان امام حسین علیه السلام است و در این بزم معرفت ارادت خود را به رخ جهانیان می‌کشیدند.
تنها چیزی که در این مسیر به چشم نخورد و به ذهن خطور نکرد، تفاوت بین عراقی و ایرانی بود و چه با احساس عراقی ها در میزبانی سنگ تمام گذاشتند.
در بین چند صد موکب عراقی در مسیر،موکب های ایرانی با شربت گلاب کاشان و آش دوغ شیراز تا موکب های شستشوی صلواتی اصفهانی ها و همچنین مکان بسیار خوب موکب قم و امام رضا علیه السلام از زوار پذیرایی میکردند.
اینکه میگویند ز کودکی خادم این تبار محترمم، در عراق به خوبی دیده می شد زمانی که قدم به قدم خردسالان عراقی را میدی که با «مای بارد و زائر بفرما» ما را به اجبار به طرف موکبشان هدایت می کردند و برخی از کودکان حتی هنوز زبانشان به خوبی باز نشده بود ولی به خوبی زائر را خطاب می کردند.
همه این تصاویر و دیده ها گویای حب الحسین یجمعنا بود به گونه ای که در مسیر،زائران از یمن، نیجیریه، پاکستان و لبنان و ... هر کدام با مداحی خاص خود،دیدگان را گریان میکردند.
در طول مسیر در گفتگو با بانویی از یزد که به شوق حرم موکب به موکب پای سخنرانی علما می نشست، این گونه مطرح شد: امام حسین و شور عظیمی که پابرجاست، روح را جلا می دهد ولی گوش جان سپردن به سخنرانی علما و روحانیون معزز در طول مسیر، شعور حسینی هر فرد را هم ارتقاء می دهند و من چهار روز پیاده این مسیر را طی میکنم و سعی میکنم در موکب های ایرانی که اطلاع رسانی شده حضور یابم.
وی خاطرنشان کرد: دفعه اول است که پا به پیاده روی اربعین میگذارم ولیکن دیدن این حماسه عظیم، روحم را دلبسته حضور دوباره در اربعین میکند و اولین خواسته ام از امام حسین علیه السلام، گرفتن جواز حضورم می باشد.
در ادامه مسیر، با دیدن صحنه پختن نان توسط عراقی ها در هوای بالای ۴۸ درجه، متوجه ارادت بالای آنها به اهل بیت و زوار دلبسته این خاندان مطهر می شدی و آنوقت بود که درک پیوند مسلمین برایمان آسان می شد.
عمود ۱۴۰۰ صحنه زیبای عاشقی را به تصویر می کشید و آن زمانی بود که گنبد حضرت ابالفضل علیه السلام را با دیده گریان به استقبال می گرفتی.
و حضور در بین الحرمین،آغاز زندگی ما پس از طی کردن ۱۴۵۲ عمود بود.
انتهای پیام/ زهرا شجاعی |