خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - منیره غلامی توکلی -" ساده زیستی"، مفهومی است که دارای بار معنایی متفاوتی می باشد. معانی مختلفی که از "سازده زیستی" برداشت می شود به نگاه افراد به زندگی و سبک گذران آن برمی گردد. برخی آن را "مثبت" و زندگی عاری از دلبستگی به دنیا می دانند، گروهی آن را " خنثی" در حد یک شعار و گفتمانی تلقی می کنند که مربوط به زمان کنونی ما نیست و عده ای هم ساده زیستی را در معنی "منفی" یعنی بی بهره ماندن از لذایذ دنیا و نعمت های آن تعریف می کند.
در قبال هر کدام از این معانی مختلف و گاهاً متضاد برای "ساده زیستی"، سبک های زندگی متفاوتی را در سطح جامعه شاهد هستیم. عده ای زندگی ساده همراه با قناعت را پیشه خود می کنند و عده ای دیگر قائل بر این هستند « گر خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو.» و گروهی نیز با حداکثر توان به دنبال زندگی تجملاتی و بهره مندی وافر از امکانات مادی و رفاهی هستند.
شاید موضع گیری های عجیب و غریب، نسبت به مفهوم "ساده زیستی" در خلاء تعریف دقیق از این کلمه و تعریف درست از خرده فرهنگ های برگرفته از این واژه نهفته باشد. برخی آن را در ظرف خساست ریخته، بخشی از جامعه به شکل بیماری افسردگی و دلزدگی از دنیا آن را تعبیر می کنند و هستند عده ای که "ساده زیستی" را گفتمان جدیدی می دانند که توسط افرادی به ظاهر متشرع به قصد منحرف کردن اذهان از مسائل مهم مملکتی، مطرح شده است.
به هر حال "ساده زیستی" مرغ عروسی و عزای جامعه ما شده است و هر کسی به نوبه ای سر آن را می برد تا جان نگیرد و در جامعه نهادینه نشود، غافل از اینکه وجود روحیه تجمل گرایی و نگاه صرفاً مصرف گرایانه و مادی به زندگی، مشکلات و معضلات و چالش هایی را در عرصه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در زندگی فردی و اجتماعی به وجود می آورد که در اکثر مواقع راه حل های کوتاه مدت نداشته و می تواند نسلی را مورد آسیب خود قرار دهد.
تأخیر در ازدواج، عدم تمایل زوج های جوان به فرزندآوری، رواج پدیده تک فرزندی و گاهاً بی فرزندی در بین خانواده های جوان، احساس محرومیت از سوی بخش وسیعی از جامعه و از بین رفتن شادی و نشاط در سطح کلان کشور به دلیل برآورده نشدن خواسته های تجملی و در عین حال بروز بیماری های روحی - روانی من جمله افسردگی از عینی ترین مشکلات و معضلات تجمل گرایی است.
اگر مصرف گرایی را نتیجه تجمل گرایی بدانیم، صرف شدن سرمایه های کلان در بخش واردات کالاهای لوکس با برند خارجی به جای تولیدات صنعتی، علمی و فن آوری ... چرخ اقتصادی جامعه را فلج کرده و به سمت وابستگی پیش می برد.
جامعه ای وابسته بدون اقتصاد پویا، در معرض سخت ترین تهاجمات اقتصادی ( تحریم ها ) تهاجمات فرهنگی و .. قرار می گیرد و چه بسا فراموش شدن بخش های کمتر برخوردار کشور و عدم توزیع عادلانه رفاه، چنان نارضایتی هایی را به وجود بیاورد که هرگونه حرکت اعتراضی از سوی آنها آبی در آسیاب دشمنان نظام باشد.
همچین بروز اختلاس در سطح کلان به ویژه بین مدیران ارشد دولتی و یا حقوق های نجومی و امثال لهم نیز به دلیل رخنه روحیه تجمل گرایی و زیاده خواهی در افراد است که به دلیل بی انتها بودن این دست تمایلات در بشر، او را سمت دست درازی به بیت المال می کشاند.
انتهای پیام/ *