خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - جشن های مختلفی در سراسر جهان برگزار می شود. هر یک از این جشن‌ها برای خود فلسفه و تاریخچه ای دارد. این جشن ها هم اغلب برای ملت های مختلف خاطره انگیز و حاکی از گرامیداشت واقعه و رسم و رسومی تاریخی است. البته برخی از جشن‌ها نیز حالتی عجیب و غریب دارند. مانند جشن هالووین که مردم با چهره های رنگ کرده و ترسناک به خیابان ها می آیند. جشن های گاو بازی در اسپانیا و پرتاب گوجه و ... بیشتر حالت سرگرمی دارد و پول سرشاری با توجه به تبلیغات های تجاری عاید مردم این کشورهای می کند و حالت تجاری وصنعتی پیدا کرده است.
اما اگر از جشن های جمعی عجیب ملت ها گذر کنیم به موضوع جشن سازی های من در آوردی برخی از افراد می رسیم. افرادی که سعی می کنند به هر طریقی خود راخوشحال نشان دهند و در فضای مجازی هم خود را مطرح کنند. اخیرا این جشن ها نیز به نوعی در حال رواج است. حالا ابداع جشن های بسیار مسخره ای را شاهد هستیم که برای بسیاری از مردم حتی نه تنها اهمیت ندارد بلکه مشمئز کننده است.
جشن اولین پی پی بچه بدون کمک دیگران یکی از همین موارد است. به نظر می رسد والدین چنین بچه های سعی خود را خوشبخت و بهترین پدر و مادر دنیا نشان دهند. جشن هایی که بیشتر از اینکه موید این باشد که خانواده استحکام و قوام و صمیمیت لازم را دارد موید آن است که خانواده با مشکلاتی روانی اجتماعی روبروست. در این حوزه خودنمایی های فردی آنهم با استفاده از بچه ها یکی از موارد اختلال در خانواده هاست. اینکه به طور کاذب نشان می دهد که حساسیت های خانواده برای تربیت فرزند بالاست اما بیشتر این موارد به لوس بازی می انجامد.
از سوی دیگر باب شده است که جشن تعیین جنسیت فرزند برای زنان باردار می گیرند. زنانی با شکم های بالا آمده که در این جشن ها منتظر سورپرایز شدن درباره جنسیت فرزندانی هستند که هنوز به دنیا نیامده اند. خانواده تصمیم می گیرند که والدین جنین به دنیا نیامده را سورپرایز کنند. به قنادی می روند و از روی جنسیت نوزاد سفارش کیک می دهند. اگر دختر باشد، خامه به رنگ صورتی و اگر پسر باشد، خامه به رنگ آبی در می آید. بعد از اینکه کیک برش داده می شود، جنسیت نوزاد از میان خامه های کیک بیرون می زند. اینطور می شود که بریز و بپاش ها برپا می شود و …
جالب اینجاست که این جشن ها موخره و مقدمه ها و تبعاتی دارند. در روز 8/8/98 که از لحاظ تاریخی یک عدد رند بود شاهد آن بودیم که بسیاری از بیمارستان هایی که عمل زایمان انجام میدهند به طور غیر قابل تصوری شلوغ شدند. بسیاری از والدین که می خواستند فرزندشان در این روز بدنیا بیایند، با عمل سزارین تولد بچه شان را جلو انداختند. حتی این مخاطره را پذیرفتند که فرزندانشان ممکن است با مشکل بوجود بیایند اما از به دنیا آمدن نوزادشان در این روز صرف نظر نکردند.
همچنین حالا شاهد برگزاری جشن دیگری هستیم که آن هم در نوع خود جالب است. جشنی که یک پدر برای اینکه فرزندانش یاد گرفته اند کلمه «آب» را بنویسند برگزار کرده است. در این جشن هم والدین با گرفتن یک کیک که روی آن کلمه آب نوشته شده است، نشان می دهند که فرزندانشان توانسته اند کلمه آب که ساده ترین کلمه نوشتن و خواندن هست را یاد بگیرد. جشن های عجیب و غریبی که در حال حاضر عرف شده است که اگر بتوان به آنها به دیده جشن نگاه کنیم از لحاظ جامعه شناختی قابل بررسی است. جالب اینجاست که این موارد در کانون خانواده ها در حال شکل گیری است. حتی قبل تر نیز جشن طلاق رونق گرفته بود.
به نظر می رسد، والدین فرزندانشان را با جشن های من درآوردی که می گیرند به نوعی ابزار برای در چشم بودن تبدیل کرده اند. جامعه شناسان می گویند، این معانی را به دیگران القا می کنند که ما وضع مان خوب است، ما پولداریم. ارزش ها به سمت خودنمایی رفته و آنها وسیله ای شده اند برای ارضای نیاز های بزرگ ترها.